Dawniej wieś królewska, część dóbr błotkowskich, XVI/XVII w. w posiadaniu Krzysztofa Dorohostajskiego, marszałka W. Ks. Lit. 1609 darowana przez niego królowi Zygmuntowi III Wazie. Od 1668 część dóbr błotkowskich, następnie do 1832 terespolskich (w rękach m.in. Pociejów i Czartoryskich). Po 1863 własność gen. Baranowa. Istniała tu drewniana cerkiew unicka p.w. św. Jana Teologa (Ewangelisty)obecnie nieistniejąca. W okolicy zachowały się wzniesione przez Rosjan w XIX w. forty, stanowiące fragment zewnętrznego pierścienia obronnego na przedpolu Twierdzy Brzeskiej.
ZESPÓŁ FORTÓW TWIERDZY BRZESKIEJ
W Kobylanach, Lebiedziewie, Łobaczewie Dużym, Terespolu, Murawcu i Kolonii Dobratycze – znajduje się unikalny zabytek budownictwa fortecznego w skali Europy – zespół fortów twierdzy brzeskiej.
Po klęsce Powstania Listopadowego władze carskie postanowiły zabezpieczyć zachodnie rubieże Rosji siecią twierdz zlokalizowanych na terenie Królestwa Polskiego. Zadecydowano o budowie wielkiej twierdzy wojskowej w Brześciu nad Bugiem - mieście nazywanym przez Rosjan ich bramą na zachód Europy.
Realizacja tego planu spowodowała zniszczenie dwu miast: Brześcia i Terespola. W latach 1836-46 powstała cytadela brzeska zbudowana wg. projektu gen. Opperma. Ostatecznie w zakres twierdzy weszły umocnienia:
v cytadela – zbudowana na wyspie centralnej otoczonej wodami Muchawca u ujścia Bugu
v zewnętrzne obwarowania (przedmościa):
- Kobryńskie – na prawym brzegu Bugu i Muchawca (Wyspa Północna), połączone z cytadelą Bramą Brygidzką i Brzeską
- Wołyńskie – południowo-wschodnie na Wyspie Szpitalnej, połączone z cytadelą Bramą Szpitalną (Chełmską)
- Terespolskie – zachodnie na lewym brzegu Bugu na wyspie Zachodniej, połączone z cytadelą Bramą Terespolską
Po Powstaniu Styczniowym na zachodnim brzegu Bugu wzniesiono dwa forty z cegły wzmocnionej betonem - w Terespolu i Łobaczewie - oraz drogi na nasypach prowadzące do nich. W 1870 r., wraz z zakończeniem budowy kolei żelaznej z Terespola do Brześcia, wybudowano w Terespolu fort, którego artyleria miała zabezpieczyć teren za nasypem kolejowym oraz prochownię. Przed 1875 r. został wybudowany nowy fort w Łobaczewie, rozpoczęto jednocześnie wznoszenie fortów w Lebiedziewie, Koroszczynie i Małaszewiczach.. W latach 1914-15 Rosjanie wybudowali jeszcze jeden pierścień fortyfikacji zewnętrznych, tworzący wysuniętą pozycję polową, głównie na przedmościu terespolskim. Twierdza w Brześciu budowana i rozbudowywana przez Rosjan przez cały XIX wiek nie uchroniła ich od spodziewanego ataku z zachodu i od klęski. Podczas letniej ofensywy państw centralnych w 1915 r. wojska niemieckie po 2-dniowych walkach zajęły 26 sierpnia Brześć. W okresie międzywojennym twierdza brzeska służyła Wojsku Polskiemu. Zapisało ono bohaterską kartę jej obrony przed Niemcami we wrześniu 1939 r. Zajętą przez Wehrmacht twierdzę Niemcy oddali Armii Czerwonej, po czym w czerwcu 1941 r. musieli ją ponownie zdobywać. Obrona twierdzy przez garnizon Armii Czerwonej przeszła do legendy „wojny ojczyźnianej" ZSRR, a brzeska cytadela otrzymała miano "twierdzy - bohatera ZSRR". Dziś brzeska twierdza jest mauzoleum, nadal ściągającym pielgrzymki z całego byłego ZSRR, a elementy fortyfikacji pozostałe w okolicach Terespola możemy podziwiać po dziś dzień.
